Laos!

Daar ben ik weer! Op dit moment in Laos!  

~

Ik zit momenteel op een dieet van heel veel fruit, rijst en ei en in mis westers eten HEEL erg. Vooral pannenkoeken en pizza aaah. Als ik terug kom zal ik het eten zoo erg waarderen

Twee weken geleden vertrok ik vanuit Chiang Mai Thailand (na een dag in een minivan), met de slowboat naar Laos! De eerste dag zaten we 7 uur op het water. Iedereen had alcohol gekocht en al snel was de halve boot dronken, ik had vijf nieuwe vrienden gemaakt en we hadden de banken zo verplaatst dat we samen konden kletsen en muziek konden luisteren, het was een hele gezellige sfeer. S avonds kwamen we aan in een klein dorpje, waar we avond aten, poolde (waar ik steeds beter in word) en naar de enigste echte bar van het dorp gingen. De volgende dag vaarden we voor 8 uur. Veel mensen waren brak (ik niet hehe :)) en er werd dus vooral geslapen, muziek geluisterd en in dagboeken geschreven. Het uitzicht vanuit het water was heel mooi. 

We kwamen aan in Luang Prabang. Ik verbleef in een heel erg fijn hostel (met zwembad). Luang Prabang is een schattig stadje. Elke avond ging ik naar de hele mooie en gezellige bar Utopia en als die sloot (11:30) vertrok bijna iedereen naar de bowling baan. Dat is letterlijk gewoon een bowling baan, zo grappig. Verder ben ik naar een filmavond geweest, een gouden tempel, de mooiste waterval die ik ooit heb gezien (Kuang Si) en heb ik voor het eerst in Azië glutenvrije pasta gegeten, dat was echt, heer lijk. Na Luang Prabang reisde ik door naar Vang Vieng, dé party plek van Laos. Helaas was ik meerderheid van de tijd ziek. Maar de dag dat ik dat niet was ben ik gaan tuben! De hele dag dobberen en drinken met als eindstop een bar met muziek en een volleybalveld. 

Ik ben uiteindelijk wel 6 dagen ziek geweest; naar de dokter gegaan maar die kon niks vinden. Misschien is het een parasiet..

Ondanks dat ik ziek was wou ik snel doorreizen naar de hoofdstad Vientiane. Daar vooral op bed gerust maar eigenlijk was dit wel de beste plek om dat te doen, want er valt letterlijk niks te beleven. Na twee dagen reisde ik door naar Pakse, de twee na grootste stad van Laos. Vanuit hier besloot ik een drie daagse bike loop te doen met een groep die ik daar had ontmoet, ookal was ik nog niet beter. Maar ik ben heel erg blij dat ik het heb gedaan. Ik ging samen met Annika, Hanna, Andrew and Quentin. Voor mij was het de eerste keer op een scooter en ik vond het best spannend, maar het ging meteen heel goed en al heel snel schuurde ik met zo’n 80 km/uur over de weg. Maar ik was heel voorzichtig :). Ik vind het rijden zoo leuk en kan eigenlijk niet wachten om auto te leren rijden. 

De omgeving was prachtig, heel veel groen, kinderen die naar je zwaaien en allerlei dieren die overal rondlopen en zomaar oversteken. De wegen zijn in betere staat dan ik verwachtte, veel hobbels en gaten maar heel goed voor het armoedige Laos. 

We zijn gestopt voor een rondleiding bij een lokale koffieplantage (waar we een rondleiding kregen van Mr. Vieng) en een watervalletje waar ook twee olifanten leefden. Heel erg naar om te zien want de olifanten zaten vastgebonden, konden zo’n 10 meter vrij rondlopen en werden bereden. Als ik toegang zou moeten betalen zou ik er niet naartoe zijn gegaan. We eindigden in een klein dorpje en sliepen ieder voor €2,5(!) in een tweepersoonsbed (goedkoopste tot nu toe), bij een primitief guesthouse met een hele lieve gastvrouw, mama pap. 

De volgende dag zijn we naar een waterval geweest, wat een beetje tegenviel omdat het droog seizoen is. En we hebben een rondleiding gekregen van Mr. Hook op zijn koffieplantage en in zijn dorpje. Hij heeft 2,5 uur van alles en nog wat verteld over koffie en het leven daar, allemaal zo interessant. Hij vertelde over de koffiebouw en de koffie marketing, over planten en hun medicinale werkingen. 

In het dorp wonen gezinnen samen in één huis totdat de ouders overlijden. Dat zijn dan meestal tussen de 30 en 50 mensen in een huis. Het grootste gezin woonde zelfs met 263 gezinsleden in één huis! Het brengt namelijk ongeluk om je ouders te verlaten, al is het een ander huis of dorp. Ook vertelde hij dat vrouwen al het werk doen en mannen vooral chillen en whisky drinken. Je hebt dus echt geluk als je als jongen geboren wordt. Als man heb je vaak meerdere vrouwen en veel kinderen. Kinderen worden al uitgehuwelijkt op 8 jarige leeftijd. En als vrouwen bevallen moeten ze een week het bos in met twee of drie andere vrouwen voor geluk. Daarna krijgen ze een droom en totdat de droom goed nieuws met zich meebrengt kunnen ze hun baby nog geen naam geven, dit kan soms wel jaren duren. 

Ook eten ze in het dorp allerlei wilde dieren, zelfs honden, katten en apen. Maar het raarste vond ik misschien wel dat je overal kinderen zag rondlopen die van een pijp met tabak aan het roken waren. Dat doen ze al vanaf dat ze 3 jaar zijn. En ik heb het Mr Hook gevraagd, ook al weten de mensen dat roken en alcohol slecht is voor de mens ze blijven het doen omdat het gewoonte is en ze verslaafd raken. De kinderen raken dus gewoon al verslaafd van jongs af aan. Dat maakte me wel verdrietig om kinderen zo te zien, wetend dat ze nooit uit het dorp zullen weggaan en de wereld zien. Al is het maar een andere Laotiaanse stad. 

We sliepen weer in hetzelfde guesthouse van Mama Pap, een ontzettend lieve vrouw en bij het afscheid gaf ze ons een geluksarmbandje en een dikke knuffel. 

De laatste dag van de bike loop bezochten we drie watervallen. Allemaal heel mooi en we hebben bij de laatste gezwommen. Best gek want dat moest in onze kleren, in Laos is in je bikini zwemmen namelijk hetzelfde als naakt zwemmen bij ons. We hebben al de drie dagen geen enkele pech of ongelukken gehad! ‘S avonds sliepen we weer in Pakse en morgenochtend reis ik door naar de 4000 islands (zuiden). 

De wegen in Laos zijn echt gekkenhuis, zo tyfus veel bochten en heel erg veel hobbels. Ik probeer niet te veel na te denken over veiligheid wanneer ik in een auto of een bus zit. Elke rit kom je dan ook weer een of meerdere ongelukken tegen onderweg. Ik merk onder andere bijv. hierdoor hoe arm Laos is. 

Ik ontmoet zoo veel mensen, van verschillende culturen, met verschillende persoonlijkheden, verhalen en gewoontes en ik leer enorm. En bijna iedereen is openminded wat ik zoo fijn vind. Er zijn vooral heel veel Duitsers, Britten en Fransen.

En je komt steeds dezelfde mensen tegen wat (meestal) heel leuk is! Afscheid nemen is dan vaak ook zo moeilijk. Met een aantal heb ik dan ook afgesproken om elkaar op te zoeken, of wanneer ze uit een klein plaatsje komen dat zij naar Adam komen :) (want iedereen is altijd super enthousiast over Adam). Na nu zo’n zes weken reizen heb ik wel echt meer dan 20 vrienden gemaakt die ik erg mag. Het verbaast me toch met hoeveel mensen ik zo snel een al zo’n goeie klik heb gekregen. 

Ik ben best veranderd in het idee van met alle mensen om te gaan. Ik ben altijd een beetje van mening geweest dat het zonde is om tijd te besteden aan mensen beter te leren kennen die je niet zo mag of waarvan je weet dat je nooit goede vrienden met diegene zal zijn. Maar soms moet je nou eenmaal met mensen omgaan die je niet leuk vindt, hoe raar, onaardig of closeminded ze bijvoorbeeld ook zijn. En hier is een top plek om dat te oefenen ;)

Liefs van miijj

Ik mis jullie!! ❤️